Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Το Πάσχα

Πάσχα

Ο Μυστικός δείπνος



Ο Χριστός και οι 12 μαθητές του






Ο Γολγοθάς και η Σταύρωση του Ιησού

Κολάζ


























Ελεύθερο σχέδιο





































Πασχαλινή γλώσσα



Ανασύνθεση λέξης

Εντοπισμός λέξης



Η λέξη αυγό
Πασχαλινές λέξεις με πεζά και κεφαλαία γράμματα

Ανασύνθεση λέξεων



Πρόσθεση









Σειροθέτηση


Ομοιοκαταληξία με τη λέξη λαμπάδα








Το κοκκινοχώρι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα χωριό που το λέγανε Κοκκινοχώρι. Σ” εκείνο το χωριό όλοι οι κάτοικοι αγαπούσαν το κόκκινο χρώμα. Τα παιδιά έπαιζαν με κόκκινη μπάλα, οι αγρότες έβαζαν κόκκινα σαμάρια στα γαϊδούρια τους, οι γιαγιάδες φορούσαν κόκκινες ποδιές, στα φαγητά τους έριχναν κόκκινη σάλτσα και οι μαμάδες έμπλεκαν για τις κόρες τους κόκκινα σκουφιά. Το μόνο όνομα που είχε πέραση σ” αυτό τον τόπο ήταν «Κοκκινοσκουφίτσα». Και για να μην μπερδεύονται μέσα σε τόσες Κοκκινοσκουφίτσες, συνήθιζαν να φωνάζουν καθεμιά μαζί με τα ονόματα του μπαμπά και της μαμάς της. «Κοκκινοσκουφίτσα της Μαρίας και του Τάκη», «Κοκκινο-σκουφίτσα του Άρθουρ και της Τζαίην», «Κοκκινοσκου-φίτσα του Εφραίμ και της Εσθήρ», «Κοκκινο­σκουφίτσα του Μανόλη και της Λίτσας» και λοιπά.
Τα επώνυμα τους ήταν σκέτο μπέρδεμα, γι” αυτό και δεν τα χρησιμοποιούσαν. Ο κύριος Δήμαρχος καθότανε με τις ώρες και τα έγραφε στο μεγάλο βιβλίο της Δημαρχίας προσπαθώντας να τα βάλει σε αλφαβητική σειρά, πράγμα πολύ πολύ δύσκολο. Κοκκινάκης, Κόκκινος, Κοκκινωπός, Κοκκινάδης, Κοκκινόπουλος, Κοκκινόχρωμος, Κοκκινοκέφαλος, Κοκκινολεκές, Κοκκινολελές, Κοκκινομεζές, Κοκκινούλης, Κοκκινοπούλης, Κοκκινοσκούφης, Κοκκινοσκουφίδης, Κοκκίνης, Κοκκινοσκουφόπουλος, Κοκκινιάδης, Κοκκινομάγουλος. Κοκκινομάτης, Κοκκινόποδος κι εκατοντάδες άλλα κοκκινισμένα ονόματα χωρίς τελειωμό.
Οι πιο αγαπημένες τους στιγμές ήταν το δείλι και το γλυκοχάραμα, όταν τα συννεφάκια στον ουρανό έπαιρναν χρώμα κόκκινο, τα πιο λαχταριστά τους φρούτα ήταν το κεράσι και η φράουλα, τα πιο όμορφα λουλούδια τους ήταν οι παπαρούνες και τα κόκκινα τριαντάφυλλα κι από κρασί προτιμούσαν πάντα το κοκκινέλι.
Ονειρεύονταν μαγεμένες διακοπές στην Κοκκινιά, τα σαββατοκύριακα πήγαιναν εκδρομή στις Ερυθρές και για τα μπάνια τους ταξίδευαν μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Αντί για χελιδόνια περίμεναν κάθε άνοιξη τους κοκ­κινολαίμηδες, αντί για γρίπη συνήθιζαν ν” αρρωσταίνουν από ερυθρά, μαγείρευαν μόνο κοκκινιστό, έφτιαχναν σαλάτες από κοκκινογούλια, στις γλάστρες τους έβαζαν κοκκινόχωμα και τις ντομάτες τους τις ήθελαν πάντοτε ώριμες.
Η πιο αγαπημένη τους γιορτή ήταν το Πάσχα. με τις κόκκινες λαμπάδες και τα κόκκινα αυγά. Μόλις έφτανε η Μεγάλη Εβδομάδα. οι Κοκκινοχωρίτισσες νοικοκυρές μάζευαν τόσα πολλά αυγά για να τα βάψουν, που δε χώρα­γαν στις κατσαρόλες του κάθε σπιτιού. Γι” αυτό ο Δήμαρχος τέτοιες μέρες έβγαζε τα μεγάλα καζάνια της Δημαρχίας, στην κεντρική πλατεία κι άναβαν φωτιές μεγάλες για το βάψιμο των αυγών. Μετά οι νοικοκυρές τα γυάλιζαν με λάδι και ξύδι και τα τοποθετούσαν σε σειρές στα πάρκα και στα πεζοδρόμια. Τα έβαζαν προσεχτι­κά το ένα δίπλα στ” άλλο, κι ύστερα στρώματα στρώματα το ένα πάνω στ” άλλο κι έφτιαχναν μεγάλες πυραμίδες από κόκκινα αυγά. Τ ο Κοκκινοχώρι κάθε Πάσχα ήταν στολισμένο με κόκκινα αυγουλόβουνα. Κι όταν ακουγόταν το «Χριστός ανέστη…» αρχίζανε μάχες στους δρόμους με τα τσουγκρίσματα και τις ευχές. Ο τελικός νικητής έπαιρνε για βραβείο από τη Δημαρχία ένα χρυσό αυγό, επικοκκινισμένο!
Όταν υπάρχει Κοκκινοσκουφίτσα υπάρχει και… δάσος και… γιαγιά και… λύκος. Στο δάσος τους Κοκκινο-χωρίου, όμως. λύκοι δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα. Οι γιαγιάδες κατοικούσαν σε μικρά ξύλινα σπιτάκια μες στο δάσος, που τους είχε φτιάξει το ΚΑΠΗ της Δημαρχίας. Οι εγγονές τους τις επισκέπτονταν συχνά με τα καλάθια τους γεμάτα κρέας κοκκινιστό με τοματοπελτέ και κόκκινο πιπέρι, τοματοχυμό για την όρεξη, μαρμελάδα φράουλα και τάρτες από κεράσια για γλυκό. Το καλοκαίρι άλλαζαν το μενού με κοκκινόψαρο, ντομάτες γεμιστές, παντζάρια και κοκκινοράδlκα, όσο για φρούτο είχαν προτίμηση σε φέτες καρπουζιού… χωρίς τη φλούδα.
Ώσπου μια μέρα έφτασαν ένα κοπάδι πεινασμένοι λύκοι στο δάσος του Κοκκινοχωρίου! «Είμαστε οι πιο τυχεροί λύκοι του κόσμου!» σκέφτηκε ο 1οςπου είδε τα κορίτσια με τα κόκκινα σκουφιά και τα γεμάτα καλάθια. «Απίστευτο! Είμαστε μέσα σ” ένα δάσος από Κοκκινοσκουφίτσες!» «Καλά, λες» είπε ο 2ος λύκος. «Εγώ νόμιζα πως είχα αλληθωρίσει. Άλλες πάνε, άλλες έρχονται… Τσιμπιό­μουν στην αρχή, μήπως και βλέπω όνειρο από την πείνα!» «Και τώρα τι κάνουμε με τόσες Κοκκινοσκουφίτσες;» αναρωτήθηκε ο 3ος λύκος. «Εμείς ξέρουμε πώς να φερθούμε μόνο με τη μία!»
Στο σημείο η συγγραφέας απευθύνεται στα παιδιά «Μεγάλο μπέρδεμα παιδιά . Άκρη δε βρίσκω τώρα πια σ” αυτό το παραμύθι. Βρίσκετε εσείς να υπάρχει κάποια λύση; Τι θα προτείνατε στους λύκους. Τι θα λέγα­τε στις Κοκκινοσκουφίτσες;» Και τα παιδιά δίνουν το δικό τους τέλος και ολοκληρώνουν το παραμύθι! 




 


Χριστός Ανέστη- Αληθώς Ανέστη
Ανταλλαγή ευχών με το κερί









Πασχαλινά μαθηματικά


Απαρίθμηση αυγών και αντιστοίχηση με τον αριθμό



Τα σπασμένα αυγά


Ψάχνουμε το άλλο μας μισο




Κατασκευή κοτούλας  

Με αποτύπωμα παλάμης














Χαρτοκοπτική
















Πασχαλινή κάρτα






Το αυγό που μισούσε το κόκκινο χρώμα








Πασχαλινός Λαγός με δυο σχήματα ( Κύκλος- Οβάλ)







Πασχαλινό καλαθάκι


















Τα αυγά μας












Αυγοδρομίες






























Οι λαμπάδες μας...












Καλό Πάσχα!!




































































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι εκπαιδευτικοί του νηπιαγωγείου μας ,εύχονται καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, με Υγεία και χαμόγελο!